Po wschodniej stronie dzisiejszej ulicy Jeleniogórskiej (dawniej Löwenberger Chausse / Löwenberger Kunststrasße), przed skrzyżowaniem z drogą biegnącą w kierunku Żeliszowa (niem. Giersdorf), dzięki tamie zbudowanej na Leśnym Strumieniu utworzono zbiornik zwany Stawem Leśnym. Nad jego brzegiem, tuż za łukiem drogi i mostkiem biegnącym nad strumieniem, wzniesiono restaurację i eleganckie miejsce spotkań zwane Leśny Zamek (établissement Waldschloss).
Budynek restauracji powstał przed 1888 r., a po roku 1898 został przebudowany przez powiatowego mistrza budowlanego Georga Spohna. Na parterze mieściła się duża sala ze sceną. Od strony północnej do obiektu przylegał przeszklony parterowy pawilon z balkonem. Po wschodniej stronie, nad stawem, usytuowano muszlę koncertową. W sąsiedztwie znajdował się też rozległy ogród i kort tenisowy, a w okresie zimowym staw służył za lodowisko. Po przeciwnej stronie zbiornika usytuowano przystań dla łódek.
Na początku XX w. właścicielem restauracji był Richard Jahn (wzmianki o nim pochodzą z lat 1903 i 1907 r.). Z dniem 1 kwietnia 1907 r. przejął ją Wilhelm Menzel. W 1910 r. należała do Friedricha Müllera (na podstawie dawnych pocztówek udało się ustalić, że prowadził ją jeszcze w 1917 r.), a w 1921 r. – do Richarda Gretzschela. W 1924 r. współwłaścicielami obiektu byli jeleniogórska spółka Landbund A.G. i emerytowany kapitan żeglugi Emil Witte, ale od 1923 r. restauracja była nieczynna. Otworzył ją ponownie w 1928 r. Joseph Frey, dzierżawiący lokal od dra Scholza. Joseph Frey prowadził „Leśny zamek” aż do 1945 r., choć w 1935 r. wśród współwłaścicieli obiektu, obok wzmiankowanego wcześniej Emila Wittego (mieszkającego wówczas już w Dreźnie), wymieniony jest także cukiernik Georg Langner. Po II wojnie światowej restauracja została zamknięta i uległa zniszczeniu, a teren przejęła jednostka wojskowa.
W latach 2013–2015 założenie parkowo-rekreacyjne wokół zbiornika retencyjnego „Leśny Zamek” poddano kompleksowej modernizacji, przekształcając je w Ośrodek Rekreacyjno-Wypoczynkowy „Leśny Potok” przy zachowaniu funkcji przeciwpowodziowej zbiornika. Na terenie ośrodka znajduje się część kąpielowa z plażą, zaplecza techniczne, szatniowo-sanitarne i gastronomiczne, boiska do gry w siatkówkę plażową, korty tenisowe, plac zabaw dla dzieci oraz pomost dla wędkarzy.
(info: Muzeum Ceramiki)