Mezolit to epoka obejmująca okres przejściowy między gospodarką łowiecko-zbieracką (typu paleolitycznego) i rolniczo-hodowlaną (typu neolitycznego). Początki tego okresu przypadają na schyłek plejstocenu (8000 p.n.e.), a datę końcową wyznacza moment pojawienia się elementów gospodarki wytwórczej, co na terenach dzisiejszej Polski nastąpiło najwcześniej 4800 lat p.n.e. Na ten czas przypadają zmiany klimatyczne związane z końcem zlodowaceń na naszych ziemiach. Gospodarka zamieszkujących je społeczności opierała się głównie na polowaniach na dziką zwierzynę, połowie ryb i zbieractwie.
.JPG "Click to enlarge image IMG_9803 (1).JPG")
Znaleziska z okresu mezolitu należą na ziemiach polskich do rzadkości. Główną przyczynę stanowi nomadyczny tryb życia ludności, która musiała często przenosić się w poszukiwaniu nowych źródeł pożywienia. Dlatego archeolodzy nieczęsto natrafiają na ślady pobytu tych społeczności w postaci obozowisk czy pochówków. Najczęstszymi znaleziskami odkrywanymi podczas wykopalisk są wyroby kamienne. Są to głównie krzemienne zbrojniki używane do uzbrajania strzał i narzędzi do oprawiania skór zwierzęcych oraz rozdrabniania pożywienia. Charakteryzują się niewielkim rozmiarem i zgeometryzowanym kształtem.
Na terenie Dolnego Śląska odkrycia mezolityczne należą do wyjątków. Jednym z nich są badania archeologiczne przeprowadzone w Krępnicy-Dąbrowie koło Bolesławca w 1974 i 1976 r. pod kierunkiem archeologa prof. Zbigniewa Bagniewskiego (1938-2002), wybitnego badacza pradziejów i wykładowcy Uniwersytetu Wrocławskiego. W toku wykopalisk odkryto ślady obozowisk w postaci palenisk (przepalone kamienie) i jam będących pozostałością szałasów mieszkalnych oraz krzemienne zbrojniki, które zasiliły uniwersyteckie zbiory archeologiczne. Opis tych znalezisk przedstawimy w kolejnym poście.
(info: Muzeum Ceramiki)